Jannick Günahkar kaybetti. Bir haber, çünkü sık sık olmaz. Neden kaybetti? Teknik ve taktiksel sebepler var, onu yenen kim olursa olsun, Daniil Medvedevondan açıkça daha iyi oynamış. Sonra tartışmalar, istismarlar, her yenilgide başarısızlığın ağırlığını zorla üstlenmek isteyen aldatıcı yeniden yapılandırmalar var, tercihen dedikodu ve sosyal sohbete bağlıyorlar. Ve altta yatan bir tema var. Sinner ve herhangi bir seviyede spor yapan herkes için 'kaybetme hakkı' yeniden keşfedilmeli.
Adriano PanattaKariyerinde tenisi yücelten bir adam, Corriere della Sera'da Sinner'ın yenilgisi hakkında özellikle önemli bir şey yazıyor. “Daha fazla saygı gösterilmesi gereken bir yenilgi normalliği var, böylece etrafımızı saran işe yaramaz canavarlara yenilerini eklememiş oluruz. Genel olarak sporda ve özellikle teniste yenilmezlik diye bir şey yoktur.” Fatto Quotidiano tarafından yapılan röportajda, daha az derin ama aynı derecede gerekli başka bir şey söylüyor. “Hepsi saçmalık” diyor, korttaki performansı özel hayata, özellikle de Sinner ile Rus tenis oyuncusu Anna Kalinskaja arasındaki ilişkiye bağlayan imaları reddetmek için.
Spor ve yenilgi arasındaki bağlantı hakkında çok şey söylendi ve yazıldı, ancak açıkça çok az şey yapıldı veya sosyal medyada zafer çılgınlıklarını dile getirenlerin kafasına girmek için yeterli şey yapılmadı. Tenise ve Wimbledon'a bağlı kalarak, bugün Lorenzo Musetti yarı finalde Nole Djokovic'e karşı sahaya çıkıyor. Ve yarın Yasemin Paulini Final Barbora Krejcikova'ya karşı oynanıyor. İkisinin de kazanmasını umuyoruz ve kazanmak için ellerinden gelen her şeyi yapmalarını umuyoruz. Ve kaybederlerse? Şimdiye kadar yaptıkları olağanüstü yolculuk daha mı az değerli olur? Gösterdikleri yetenek azalır mı? Cevaplamak için, sindirilmesi çok zor olan temel bir kavramı tanımamız gerekiyor. Sadece biri kazanır ve diğerleri kaybeder, ancak bu, bunun yüzünden başarısız olduğumuz anlamına gelmez.
Aklıma gelen diğer önemli kelimeler şunlardır: Giannis AntetokounmpoNBA şampiyonasında iki kez en iyi oyuncu seçildi ve bu seçimler bir yıldan biraz daha öncesine dayanıyor. Milwaukee Bucks takımı, şampiyonluk playofflarının ilk turunda Miami Heat tarafından elendi. Bir basın toplantısında sezonu bir başarısızlık olarak görüp görmediği soruldu. Cevap, spor hakkında çok az şey bilenlerin kibri ve varsayımları galip geldiğinde, Sinner hakkında yorum yapan klavye savaşçıları gibi, tekrarlanabilir. “Aman Tanrım… Bana bir yıl önce de aynı soruyu sormuştun, Eric. İşinde her yıl terfi alıyor musun? Hayır, değil mi? Yani işin her yıl başarısız mı? Evet mi hayır mı? Her yıl bir şey başarmak için çalışıyorsun, bir hedef, bir terfi, ailenle ilgilenebilmek, onlara yaşayacakları bir ev verebilmek için. Ve bu bir başarısızlık değil, bunlar başarıya doğru atılan adımlar. Kişisel olarak sana karşı hiçbir şeyim yok, sadece her zaman atılacak adımlar vardır. Michael Jordan 15 yıl oynadı, 6 şampiyonluk kazandı: diğer dokuz yıl bir başarısızlık mıydı?”. Doğrusal ve kesin bir pozisyon. Aceleci sosyal cümlelere otomatik bir yanıt olarak benimsenebilir. (Fabio Insenga tarafından)
Adriano PanattaKariyerinde tenisi yücelten bir adam, Corriere della Sera'da Sinner'ın yenilgisi hakkında özellikle önemli bir şey yazıyor. “Daha fazla saygı gösterilmesi gereken bir yenilgi normalliği var, böylece etrafımızı saran işe yaramaz canavarlara yenilerini eklememiş oluruz. Genel olarak sporda ve özellikle teniste yenilmezlik diye bir şey yoktur.” Fatto Quotidiano tarafından yapılan röportajda, daha az derin ama aynı derecede gerekli başka bir şey söylüyor. “Hepsi saçmalık” diyor, korttaki performansı özel hayata, özellikle de Sinner ile Rus tenis oyuncusu Anna Kalinskaja arasındaki ilişkiye bağlayan imaları reddetmek için.
Spor ve yenilgi arasındaki bağlantı hakkında çok şey söylendi ve yazıldı, ancak açıkça çok az şey yapıldı veya sosyal medyada zafer çılgınlıklarını dile getirenlerin kafasına girmek için yeterli şey yapılmadı. Tenise ve Wimbledon'a bağlı kalarak, bugün Lorenzo Musetti yarı finalde Nole Djokovic'e karşı sahaya çıkıyor. Ve yarın Yasemin Paulini Final Barbora Krejcikova'ya karşı oynanıyor. İkisinin de kazanmasını umuyoruz ve kazanmak için ellerinden gelen her şeyi yapmalarını umuyoruz. Ve kaybederlerse? Şimdiye kadar yaptıkları olağanüstü yolculuk daha mı az değerli olur? Gösterdikleri yetenek azalır mı? Cevaplamak için, sindirilmesi çok zor olan temel bir kavramı tanımamız gerekiyor. Sadece biri kazanır ve diğerleri kaybeder, ancak bu, bunun yüzünden başarısız olduğumuz anlamına gelmez.
Aklıma gelen diğer önemli kelimeler şunlardır: Giannis AntetokounmpoNBA şampiyonasında iki kez en iyi oyuncu seçildi ve bu seçimler bir yıldan biraz daha öncesine dayanıyor. Milwaukee Bucks takımı, şampiyonluk playofflarının ilk turunda Miami Heat tarafından elendi. Bir basın toplantısında sezonu bir başarısızlık olarak görüp görmediği soruldu. Cevap, spor hakkında çok az şey bilenlerin kibri ve varsayımları galip geldiğinde, Sinner hakkında yorum yapan klavye savaşçıları gibi, tekrarlanabilir. “Aman Tanrım… Bana bir yıl önce de aynı soruyu sormuştun, Eric. İşinde her yıl terfi alıyor musun? Hayır, değil mi? Yani işin her yıl başarısız mı? Evet mi hayır mı? Her yıl bir şey başarmak için çalışıyorsun, bir hedef, bir terfi, ailenle ilgilenebilmek, onlara yaşayacakları bir ev verebilmek için. Ve bu bir başarısızlık değil, bunlar başarıya doğru atılan adımlar. Kişisel olarak sana karşı hiçbir şeyim yok, sadece her zaman atılacak adımlar vardır. Michael Jordan 15 yıl oynadı, 6 şampiyonluk kazandı: diğer dokuz yıl bir başarısızlık mıydı?”. Doğrusal ve kesin bir pozisyon. Aceleci sosyal cümlelere otomatik bir yanıt olarak benimsenebilir. (Fabio Insenga tarafından)